İstanbul'da toplu taşıma
İstanbul'da toplu taşıma, 5.461 kilometrekarelik bir alana yayılan ilin, 14 milyondan fazla nüfusuna toplu taşıma hizmeti veren sistemlerdir. İldeki toplu taşıma işlemleri özel şirketlere ve kamuya ait otobüs ve metrobüs ağları, raylı sistemler, teleferik ağları ve deniz araçlarıyla gerçekleştirilmektedir.
Osmanlı İmparatorluğu'nun başkenti olarak İstanbul'da, Avrupa yakasında büyük bir tramvay şebekesi vardı. İlk olarak atlı tramvay olarak başlayan hatlar zamanla yerini elektrikli tramvayla değiştirdi ve İstanbul Elektrik, Tramvay ve Tünel işletmesi (İETT) kuruldu.
[değiştir | kaynağı değiştir]
Bu alt başlığın geliştirilmesi gerekiyor. |
- TF1 (İstanbul metrosu) ve TF2 (İstanbul metrosu) hatlarında geçici olarak işletme durdurulmuştur.[1]
- İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından işletilen toplu taşıma sistemlerinde yüz maskesi kullanılması zorunlu hale getirilmiştir.[2]
- Deniz ulaşımı durdurulmuştur.[3]
- Sağlık çalışanları, toplu taşıma hizmetlerini ücretsiz kullanabilecektir.[1]
Raylı sistemler[değiştir | kaynağı değiştir]
Tramvay[değiştir | kaynağı değiştir]
İstanbul kent içi ulaşımı 1869 yılında Dersaadet Tramvay Şirketi'nin kurulması ve Tünel Tesisleri'nin inşasıyla başlar. 1871 yılında şirket atlı tramvay olarak dört hatta taşımacılığa başladı. Bu hatlar Azapkapı-Galata, Aksaray-Yedikule, Aksaray-Topkapı ve Eminönü-Aksaray idi ve ilk sene 4,5 milyon kişi taşındı. Daha sonraki yıllarda yeni hatlar eklenmiştir. Bu hatlarda 430 at, 45 tramvay arabası 1 metre hat genişliği olan demiryolunda çalışmaktaydı. 1912 yılında atlı tramvay bir yıl süreyle çalışmasına ara verdi çünkü Savunma Bakanlığı, Balkan Savaşı sırasında tüm atları cepheye gönderdi. Tramvay ağı 2 Şubat 1914 tarihinde Katenersiz tel ile elektrikli hale getirildi. 8 Haziran 1928 tarihinde Tramvay Üsküdar ve Kısıklı arasında çalışmaya başladı. 1950'lere gelindiğinde, tramvay hatlarının uzunluğu 130 km'ye ulaşmıştı. 1956 yılında 56 hatta 270 tren ve 108 milyon yolcu ile zirve yıllarını yaşadı. 27 Mayıs ihtilali, sonrası şehirdeki tramvay hizmeti kapanmaya başladı. Hatlar sökülerek yerine o günün şartlarında daha hızlı ve seri hareket edebilen motorlu taşıtların ilerleyebileceği yollar inşa edildi. Eski Tramvaylar 12 Ağustos 1961 yılına kadar kentin Avrupa yakasında ve 14 Kasım 1966 yılına kadar Asya tarafında hizmet vermeye devam etti.
Tramvayla aynı zamanda, Tünel inşaatı da başladı, Pera ve Galata arasındaki füniküler hat 30 Temmuz 1871 tarihinde inşaatına başlandı. Füniküler 5 Aralık 1874'te, Londra metrosundan sonra dünyanın en eski ikinci metrosu olarak hizmete açıldı. Başlangıçta, sadece yük ve hayvan taşınan hatta, 17 Ocak 1875 günü, test çalışmaları tamamlandıktan sonra halka da açıldı. Bu hizmet halen devam etmektedir.
Ayrıca, banliyö hattı olarak 1872 yılında şehrin Avrupa yakasında Sirkeci- Hadımköy ve 1873 yılında Anadolu yakasında Haydarpaşa- İzmit arasında tren ile toplu taşımacılık yapılmaya başlanmıştır.
Füniküler[değiştir | kaynağı değiştir]
Tünel, Londra metrosundan sonra Avrupa'nın ikinci, Atlantic Avenue Tunnel'den sonra da dünyanın üçüncü en eski metrosu olarak 1874'te hizmete başlamıştır. Kablolu asansör sistemine benzer bir füniküler sistemidir. Tünel hattında durak bulunmamaktadır, 573 metre uzunluğunda olup Karaköy ve Tünel Meydanı arasında 60 metrelik yükseklik farkı bulunmaktadır.
2006 Yılında hizmete giren Taksim-Kabataş füniküleri, M2 hattı ve Kabataş'taki vapur iskeleleriyle T1 hattı'nı birbirine bağlamaktadır. Tıpkı tünel gibi durağı olmayan sistemde günde 195 sefer yapılarak 30.000 yolcu taşınır.[4]
Marmaray[değiştir | kaynağı değiştir]
Marmaray, temelleri 2004 yılında atılan ve inşası 2019 yılında tamamlanmış, Avrupa ve Asya yakasını İstanbul Boğazı'nın altından birleştiren banliyö hattıdır. Marmaray hattı yaklaşık olarak 76,3 km uzunluğundadır. İki hat şeklinde olan eski banliyö hatları İstanbul Boğazı'nın altından Marmaray Tüneli ile birleştirilmiştir. Marmaray TCDD Taşımacılık tarafından işletilmektedir.
Metro[değiştir | kaynağı değiştir]
Var olan hatlar[değiştir | kaynağı değiştir]
2020 yılında mevcut olan modern raylı sistemler;
- F1 hattı
- F2 hattı (tarihi tünel)
- F3 hattı
- M1 hattı
- M2 hattı
- M3 hattı
- M4 hattı
- M5 hattı
- M6 hattı
- T1 hattı
- T2 hattı (Eski T5 hattı)
- T3 hattı
- T4 hattı
- TF1 hattı (Koronavirüs hastalığı 2019 sebebi ile işletmeye ara verilmiştir.)[1]
- TF2 hattı (Koronavirüs hastalığı 2019 sebebi ile işletmeye ara verilmiştir.)[1]
İnşaatı devam eden hatlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- M4 hattı Tavşantepe - Sabiha Gökçen Havalimanı - Tuzla
- M5 hattı Çekmeköy - Sultanbeyli
- M7 hattı Kabataş - Mahmutbey
- F4 hattı Boğaziçi Üniversitesi/Hisarüstü - Aşiyan
- M8 Hattı Bostancı - Dudullu
- M9 hattı Ataköy - İkitelli Sanayi
- M10 hattı Pendik Çarşı - Sabiha Gökçen Havalimanı
- M11 hattı Gayrettepe - İstanbul Havalimanı - Halkalı
- M12 hattı Göztepe 60. Yıl Parkı - Kazım Karabekir
- M13 hattı Yenidoğan - Ataşehir Türkiş Blokları
- M14 hattı Altunizade - Çamlıca Camii
- T5 hattı Eminönü - Alibeyköy
- T6 hattı Santral İstanbul - Ayvad Bendi
Planlanan havaray hatları[değiştir | kaynağı değiştir]
- Ataşehir - Ümraniye
- Sefaköy - Havalimanı
- 4.Levent - Levent
- Şişhane - Mecidiyeköy
- Kartal - D100
- Sabiha Gökçen Havalimanı - İstanbulpark
- Söğütlüçeşme - Kartal
- Söğütlüçeşme - Bulgurlu/Libadiye
- İdealtepe - Başıbüyük
Lastik tekerlekli araçlar[değiştir | kaynağı değiştir]
İETT[değiştir | kaynağı değiştir]
İstanbul'da otobüsle toplu ulaşım Beyazıt-Karaköy arasında dört adet Renault-Scania otobüsü ile 1926 yılında başladı. İETT filosu 1942 yılında 9, 1955 yılında 16 ve 1960 yılında 525 otobüse çıkmıştır.
Büyükşehir Belediyesi'ne bağlı olarak İstanbul'da toplu taşıma hizmeti veren İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel İşletmeleri (İETT), İstanbul'da otobüsle toplu ulaşıma Beyazıt-Karaköy arasında dört adet Renault-Scania otobüsü ile 1926 yılında başladı. İETT filosu 1942 yılında 9, 1955 yılında 16 ve 1960 yılında 525 otobüse çıkmıştır.
İETT, otobüs, tramvay ve tünel işletmeciliğinin yanında İstanbul Özel Halk Otobüsleri ve İstanbul Otobüs AŞ’nin yönetim, yürütüm ve denetiminden sorumludur. İETT ayrıca İstanbul`daki raylı sistemlerin (Metro, Hafif Metro) bir bölümünün yapımını (Eminönü-Kabataş, Sultançiftliği-Edirnekapı, Edirnekapı-Topkapı, Otogar-Başakşehir) üstlenmiştir.
Metrobüs[değiştir | kaynağı değiştir]
İstanbul'da ilk etabı E-5 yolu üzerinde Topkapı- Avcılar arasında çalışacak Metrobüs Projesi için Hollanda'nın Phileas firmasından 26 metrelik, 220 kişilik metrobüsleri alınması için görüşmeler yapılmaktadır. Yola döşenecek manyetik çivileri algılayarak sürücüsü olmadan da hareket edecek olan araçların karoserinde hiçbir bağlantı çivisi bulunmayacak, bunun yerine uçaklarda kullanılan yapıştırma teknolojisinden yaralanılacak. Metrobüs projesi Mecidiyeköy-Beylikdüzü arasında E-5 üzerinde yapılacak, çalışma Çobançeşme-Küçükçekmece, Topkapı-Çobançeşme, Mecidiyeköy-Cevizlibağ ve Küçükçekmece-Beylikdüzü etaplarından oluşacak. Metrobüs sistemi böylece Mecidiyeköy metro hattına bağlanacak. Birinci ve ikinci etap projelerde yer yer 2x2, 2x3 ve 2x4 şerit olan yolların tümünün 6x2’ye çıkarılacak ve ayrıca kavşak düzenleme çalışmaları yapılacak. Bu proje ile E-5’in ulaşım kapasitesinin yüzde 100 artacak. Projenin yaklaşık 75 milyon TL’ye malolacağı tahmin ediliyor.
Ayrıca Edirnekapı-Vezneciler ile Beşiktaş-Levent arasında da metrobüs sistemi uygulaması planlanıyor.
Troleybüs[değiştir | kaynağı değiştir]
İstanbul'a her iki yakada hizmet veren tramvayların 1960'larda kaldırılmasının akabinde; otobüslere oranla daha ekonomik olması da göz önüne alınarak troleybüs sisteminin kurulmasına karar verilir. Güç beslenmesi çift havai elektrik hattından sağlanan Troleybüsler için ilk hat Topkapı-Emönönü arasında döşenir. İtalyan Ansaldo San Giorgia firmasına 1956-57 yıllarında sipariş edilen Troleybüsler 27 mayıs 1961’de hizmete girer. Toplam uzunluğu 45 km. olan şebeke, 6 kuvvet merkezi ve 100 troleybüslük işletmenin maliyeti o günün rakamıyla 70 milyon TL'yi bulur. Şişli ve Topkapı garajlarına bağlı olarak hizmet veren ve kapı numaraları birden yüze kadar sıralanan araçlara 1968 yılında tamamen İETT işçilerinin üretimi olan ‘Tosun’ da katılınca araç sayısı 101 olur.
Elektrik kesintileri yüzünden sık sık yollarda kalan ve seferleri aksayan troleybüsler, trafiği engellediği gerekçesiyle 16 Temmuz 1984'te işletmeden kaldırılır ve araçlar İzmir Belediyesi’ne bağlı ESHOT Genel Müdürlüğü’ne satılır.
Denizyolu[değiştir | kaynağı değiştir]
Koronavirüs hastalığı 2019 sebebi ile denizyolu vasıtası ile yapılan (yük taşımalıcığı hariç) seferler iptal edilmiştir.[3] Şehirde 1837 yılında tarifeli deniz toplu taşımacılığı yapılmaya başlanmıştır.
Türkiye'de kullanılan ilk feribot Suhulet'tir. Feribotlar ayrıca demiryolu taşıtlarının taşınması için de kullanılmaktadır.
Şehir Hatları[değiştir | kaynağı değiştir]
Şehir Hatları, 1851'den beri İstanbul'da denizyolu ile taşımacılık alanında faaliyette bulunan kamu kuruluşudur.
Arabalı vapur[değiştir | kaynağı değiştir]
İstinye-Çubuklu arabalı vapur hattı
İstanbul Deniz Otobüsleri[değiştir | kaynağı değiştir]
İstanbul Deniz Otobüsleri, 25 deniz otobüsü, 10 hızlı feribot ve 18 arabalı vapur ile denizyolu ile taşımacılığı yapan özel şirket.
Hızlı feribot[değiştir | kaynağı değiştir]
- Yenikapı-Bandırma Hızlı feribot hattı
- Pendik-Yalova Hızlı feribot hattı
- Yenikapı-Bursa Hızlı feribot hattı
- Yenikapı-Yalova Hızlı feribot hattı
Arabalı vapur[değiştir | kaynağı değiştir]
Bursa Deniz Otobüsleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Teleferik[değiştir | kaynağı değiştir]
Kara, demir ve deniz yolları kullanım oranları[değiştir | kaynağı değiştir]
Bu maddenin daha doğru ve güvenilir bilgi sunması için güncellenmesi gerekmektedir. Daha fazla bilgi için tartışma sayfasına bakınız. |
İETT'ye göre Kara, Demir ve Deniz yolları kullanım oranları şu şekildedir:[5]
Günlük yolculukların ulaşım türlerine göre dağılımı
İşletme | Filo | % | Yolculuk/gün | % |
KARA YOLU | ||||
İETT Metrobüs | 334 | 0,02 | 715.000 | 5,28 |
İETT Otobüs | 2.279 | 0,12 | 1.324.837 | 9,79 |
ÖHO | 2.107 | 0,11 | 1.475.274 | 10,90 |
İstanbul Otobüs AŞ | 240 | 0,01 | 106.797 | 0,79 |
Dolmuş Minibüs | 6.361 | 0,34 | 1.850.000 | 13,67 |
Dolmuş Taksi | 572 | 0,03 | 110.000 | 0,81 |
Servisler | 30.159 | 1,60 | 1.950.000 | 14,41 |
Taksi | 17.395 | 0,92 | 1.100.000 | 8,13 |
Özel Otomobil | 1.821.694 | 96,79 | 3.182.534 | 23,52 |
DEMİRYOLU | ||||
TCDD Taşımacılık Banliyö Treni | 58 | 0,003 | 144.801 | 1,07 |
Hafif Metro | 80 | 0,004 | 289.47 | 2,14 |
Metro | 124 | 0,007 | 268.659 | 1,99 |
Cadde Tramvayı | 155 | 0,008 | 587.448 | 4,34 |
Nostaljik Tramvay | 4 | 0,0002 | 5.000 | 0,04 |
Kadıköy-Moda Tramvayı | 8 | 0,0004 | 3.224 | 0,02 |
Tünel Füniküler | 2 | 0,0001 | 14.000 | 0,10 |
Taksim-Kabataş Füniküler | 4 | 0,0002 | 54.808 | 0,41 |
Teleferik | 8 | 0,0004 | 9.039 | 0,07 |
DENİZ YOLU | ||||
Şehir Hatları | 34 | 0,002 | 146.798 | 1,08 |
İDO | 54 | 0,003 | 94.806 | 0,70 |
Deniz Motorları | 393 | 0,02 | 100.250 | 0,74 |
Toplam | 1.882.065 | 100 | 13.532.745 | 100 |
Günlük yolculukların taşıma sistemine göre kamu/özel dağılımı
Sistem | Özel | Kamu | Toplam |
Karayolu | 72,23 | 15,07 | 87,3 |
Raylı sistemler | 0,00 | 10,17 | 10,17 |
Deniz yolu | 1,44 | 1,08 | 2,53 |
Toplam | 73,67 | 26,33 | 100 |
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c d http://www.metro.istanbul/Dosyalar/bilgilendirme/MetroIstanbul-koronavirus-onlemler-TR.pdf
- ^ http://www.sozcu.com.tr/2020/gundem/ibbden-uyari-maskesi-olmayanlar-alinmayacak-5724072/
- ^ a b http://www.aa.com.tr/tr/turkiye/istanbulda-deniz-otobusu-ve-feribot-seferleri-durduruldu/1785202
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2012.
- ^ İstanbul'da Toplu Taşıma
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Website of Municipal Transport Authority of Istanbul
- Website of Istanbul fast ferries
- The Istanbul metro at UrbanRail.net
- The Istanbul rail transit network at CityRailTransit.com
- Istanbul on TrainsofTurkey.com
- Website of Rail System Operator of Istanbul
- [1]