Başkurtça

Bağlantıları değiştir
Vikipedi
Özgür Ansiklopedi Vikipedi'nin Başkurtça (ba) sürümü
Başkurtça
башҡорт теле, башҡортса
Telaffuz Başqort tele
Bölge Volga Federal Bölgesi, Orta Asya
Etnisite Başkurtlar
Konuşan sayısı 2.060.000  (2010)[1]
Dil ailesi
Türki diller[2]
Yazı sistemi Kiril alfabesi
Resmî durumu
Resmî dil  Başkurdistan (Rusya)
Dil kodları
ISO 639-1 ba
ISO 639-2 bak
ISO 639-3 bak
Başkurtça'nın Başkurdistan içindeki dağılımı.

Başkurtça veya Başkırca (Başkurtça: Башҡорт теле), çağdaş Türk yazı dillerinden biridir ve Kıpçak grubuna bağlıdır. Çoğunluğu Başkurdistan'da yaşayan Başkurtların konuştuğu bu dil İdil Tatarcasına oldukça yakındır.

Windows 8 sisteminde Başkurt klavyesi

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Başkurtça daha çok konuşma dilinde kullanılmıştır. Dil yapısına göre Başkurt dili Tatar dile yakın olduğu için eskiden Başkurtlar yazmalar için tüm Tatar dilin veya bazen Tatar harflerin kullanıyorlardı. Başkurt Ulusal Hareketi çıkarak Tatarca'dan farklı yazma ihtiyacı çıktı. İlk kez 23 Mart 1919'da SSCB içinde Başkurdistan ÖSSC kurulması yazma Başkurt dili kurulmasına itiş verdi.

1926'da ise ilk Başkurtça kitap yayınlanmıştır.

Özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Başkurtçada bazı ç'ler s'ye dönebilir: Başqortsa (Başkurtça), nisek (nice, ne kadar, nasıl), ağas (ağaç)...
  • Bazı sözcük başı s'ler h olabilir: hin (sen), harı (sarı), hıw (su)...
  • O'lar u olabilir: urman (orman), ut (ot), uynaw (oyna-)...
  • ü'ler ö olabilir: kön (gün)...
  • z'ler ve bazı Arapça alıntı sözlerdeki d'ler, ź olabilir: diñgeź (deniz), eźebiyet (edebiyat)...

Kişi zamirleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Şahıs Zamirleri
Teklik Çokluk
Başkurtça Türkiye Türkçesi Başkurtça Türkiye Türkçesi
Мин (Min) Ben Бeҙ (Beź) Biz
Һин (Hin) Sen Һеҙ (Heź) Siz
Ул (Ul) O Улар (Ular) Onlar

Alfabe[değiştir | kaynağı değiştir]

Kiril Alfabesi İle

Аа Бб Вв Гг Ғғ Дд Ҙҙ Ее Ёё
Жж Зз Ии Йй Кк Ҡҡ Лл Мм Нн
Ңң Оо Өө Пп Рр Сс Ҫҫ Тт Уу
Үү Фф Хх Һһ Цц Чч Шш Щщ Ъъ
Ыы Ьь Ээ Әә Юю Яя

Başkurt Latin alfabesinin Tatar ve Türk latin alfabeleri ile karşılaştırması:

  • Başkurtça: Aa Bb Cc Ç ç Dd Ee Əə/Ää Ff Gg Ğğ Hh Xx Iı İi Íí Jj Kk Ll Mn Nn Ññ Oo Öö Pp Qq Rr Ss Şş Śś Tt Uu Üü Vv Ww Yy Zz Źź
  • Tatarca: Aa Ää Bb Cc Ç ç Dd Ee Ff Gg Ğğ Hh Xx Iı İi Jj Kk Ll Mn Nn Ññ Oo Öö Pp Qq Rr Ss Şş Tt Uu Üü Vv Ww Yy Zz
  • Türkçe: Aa Bb Cc Çç Dd Ee Ff Gg Ğğ Hh Iı İi Jj Kk Ll Mn Nn Oo Öö Pp Rr Ss Şş Tt Uu Üü Vv Yy Zz

Harfler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ә : Kısa, kapalı, gırtlaktan gelen ve sert bir E harfidir. Normal E harfine göre daha kısa ve serttir. Ayrıca A ve E arası bir ses olarak öngörülür (Æ). Ses ve harf karşılığı olarak Arapça’da ve Almanca’da da bulunur. Türkçede normal e sesinden tam olarak ayırt edilebilmesi günümüzde çok zordur. Azerice’de yoğun olarak kullanılır. İnce bir harf olduğu halde kalın uyumludur. Bu harfi içeren sözcüklerin aslında Büyük Ünlü Uyumuna uymadığı hâlde kulağı tırmalamıyor olması bu nedenledir. Örneğin: İncä/İncə. Türkçede Selçuk ismi diğer Türk dillerinde “Sälçuk / Səlcuk” olarak, Akçe sözcüğü ise “Akçä / Akçə” olarak yazılır. Alfabenin Latin versiyonunda Ä olarak da yer alır. Ə harfi kimi latin alfabelerinde, özellikle el yazılarında Эə biçiminde de kullanılır.
  • Х: Başkurtça’da, Tatarca’da ve Azerice’de kullanılır. Boğazdan gelen gırtlaksı bir H sesidir. Normal H sesinden biraz daha sert ve hırıltılıdır. H sesi hiçbir engele takılmadan çıkarken, bu ses boğazın üst kısmında titreşir. Arapçadaki Hı (خ) harfidir. Azericenin resmi harflerinden birisidir (Latin X). İç ve Doğu Anadolu ağızlarında sıklıkla rastlanır. Örneğin: Baxmax (Bakmak) fiilinin okunuşu Baḥmaḥ şeklindedir ancak kelimenin içindeki h harfleri gırtlaktan ve hırıltılı olarak çıkartılır. Çaxmax (Çaḥmaḥ; Çakmak), Yanmax (Yanmaḥ; Yanmak)… Bu sesin Türkçedeki kullanımında çoğu zaman birbirlerine çok yakın kaynaklardan çıkan Arapçadaki Ha (ح) harfi ile olan farkı ortadan kalkmıştır (, ).
  • Ҡ: Gırtlaktan çıkarılan kalın bir K sesini karşılar. Başkurtça'daki Ҡалын (Kalın) sözcüğünün çevirisi Qalın olarak yapılır ve okunuşu (Kalın/Galın) biçimindedir. Baştaki K sesi gırtlaktan ve kalın bir tonla söylenir. İç Anadolu ve Doğu Anadolu ağızlarında yaygın olarak kullanılır. Tatarca’da ve Azerice’de de kullanılır ve Q harfi ile gösterilir. Arapçadaki Kaf (ق) harfini karşılar. Örneğin Azericede Qalın (Kalın) sözcüğünün okunuşu Galın şeklindedir. Baştaki G sesi gırtlaktan ve kalın bir tonla söylenir. Kimi lehçelerde ise ve bu sese oldukça yakın olan kalın gırtlaksı bir K sesi olarak okunur ve söylenir (, Ķ). Örneğin: Qadın (Kadın), Qayın (Kayın)
  • Ң: Genizden çıkarılan N ve G karışımı bir sestir. (Şekil benzerliği nedeniyle Latin harfi ile karıştırılmamalıdır.) Bazen de NG/NĞ olarak öngörülür. Pek çok ağızda N veya Ğ sesine dönüşmüştür. Osmanlıca’daki üç noktalı Kaf-ı Nûni (ڭ) harfinin karşılığıdır. Örneğin: İç Anadolu’da, özellikle Sivas yöresinde Saña, Baña, Deñiz sözcükleri. Pek çok kaynakta Tengri veya Tengiz olarak yazılan sözcükler aslında Teñri ve Teñiz şeklinde okunur. (Tatarcada Ñ, Türkmencede Ň harfi ile, Uniform Türk Alfabesi’nde ise Ņ ile gösterilir.)
  • Ҫ: Peltek T (veya S) sesidir. (Şekil benzerliği nedeniyle Türkçedeki Ç harfi ile karıştırılmamalıdır.) Türkçede, Arapça’dan gelen bazı sözcüklerde kullanılır (ث). Ancak peltek harfler Başkurt dilinde de bulunur. Arapçadaki T sesinin peltek biçimidir. Aslında peltek S sesi ile aynıdır. Her iki peltek ses de ( ve ) dilin dişlerin arasına değdirilmesiyle çıkarıldığı için aralarındaki farkı anlamak mümkün değildir ve hatta böyle bir fark yoktur. Örneğin: Es̃er... Kiril Alfabelerinde "Ť" harfi ile gösterilir. Başkurt alfabesinin Latin versiyonunda resmi olarak yer almasa da kullanımda Ś biçimi tercih edilir.
  • Ҙ: Peltek D (veya Z) sesidir. Türkçede, Arapça’dan gelen bazı sözcüklerde kullanılır (ذ). Ancak peltek harfler Başkurt dilinde de bulunur. Arapçadaki D sesinin peltek biçimidir. Aslında Peltek Z sesi ile aynıdır. Her iki peltek ses de ( ve ) dilin dişlerin arasına değdirilmesiyle çıkarıldığı için aralarındaki farkı anlamak mümkün değildir ve hatta böyle bir fark yoktur. Örneğin: Z̃eka... Latin Alfabelerinde "Ď" harfi ile gösterilir. Başkurt alfabesinin Latin versiyonunda Ź olarak öngörülmüştür.

Latin Versiyona Eklenen Harfler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • W: Tatarca’da ve Türkmence’de kullanılır. Açık bir V harfidir. Klasik V sesinden kesinlikle farklıdır. V harfinde dudaklar birbirine değerken, bu seste (W harfinde) tıpkı U sesinde olduğu gibi dudakların birbirine değmesi söz konusu değildir. Arapçadaki Vav (و) ve batı dillerindeki w sesi başlıca örneklerdir. Örneğin Tatarcadaki Wali (Vali).
  • Í: Tatar ve Başkurt alfabelerinde uzatılan bir İ sesi verir. Örneğin: Abí (Abi, Ağabey).

Arapça kökenli bazı kelimeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Başkurtça “eye” (iyi) sözcüğü için “evet” ifadesi kullanılır.

Başkurtça “heybet”(Araplardan gelen kelime[3]) sözcüğü için “iyi” ifadesi kullanılır. Komşu Kazaklarda ve tüm Orta Asya halkarında “heybet” için yakşi, zaksı kelimesi kullanılır.

Başkurtça (Kiril alfabesi) Başkurtça (Latin alfabesi) Türkçe
ағза ağza aza
аҡыл akıl akıl
алҡа alka halka
ахырызаман ahırızaman Ahir Zaman
әҙәм ezem adam
әҙер ezer hazır
әжәл ecel ecel
әкиәт ekiet masal
әҫәр eser eser
әүлиә eülie evliya
әхирәт ahiret ahiret
бата bata hayır duası
бәлә bele bela
бәүел beüel sidik, idrar
бәхәс behes tartışma, münakaşa
вазифа wazifa vazife
ваҡиға wakığa vaka
вәғәҙә weğeze vaat, vait
выждан vıcdan vicdan, insaf
гел gel her zaman, hep
ғариза ğariza bildiri
ғасыр ğasır asır
ғәҙәт ğezet adet
ғәҙел ğezel adil
ғәйбәт ğeybet gıybet

Örnekler[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Lokmaları iyice çiğneyerep yutun. Başkurtça: Lokmanlarzı heybet seynep yutun.
  2. “Edep” - “Ezep”[4]. “Edepsizlik” için “tupasızlık”.
  3. “cilt” - “tire” [5](Türkçedeki “deri” var);
  4. “temsil etmek” - “vekil etmek”;
  5. “kıskanmak” - “günleşeu, günsöllök, kızığıu”;
  6. “etkileyici” - “tesirle”(Araplardan gelen);
  7. “olağandışı”, “olağanüstü” -“ğazati olmağan” ya da “ğecep, seyer”;
  8. “telaffuz” -“eyteleş, ayteleş”;
  9. "fular" - “yawlıq”[6];
  10. nüfuz- “ineu/inmek, daralıu, tararlıu, düşeneu
  11. "yararlanmak" - “faydalanıy, kullanıy”
  12. “Giderler ve gelirler” -“sığımlar (çığımlar) ve kilemler”.
  13. “söyle” - “Ait, eyt”.
  14. “Bile” için sadece “hatta” kullanır; örneğin “Hatta kaldıramıyorum” Başkurtça: “hatta min de kütere alam” kullanılır.
  15. “göster” -kürhet[7](görset).
  16. “Çağrıştırmak” -sağıştırıu

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2013. 
  2. ^ Katzner, Kenneth (2002). Languages of the World(Third ed.). Routledge. ISBN 978-0-415-25004-7.
  3. ^ Arapça kökenli Başkurt kelimeleri(1930) [ölü/kırık bağlantı]
  4. ^ Başkurt Türkçesi Sözlüğü, 34 sayfa.[ölü/kırık bağlantı]
  5. ^ Başkurt Türkçesi Sözlüğü, 21 sayfa.[ölü/kırık bağlantı]
  6. ^ "яулыҡ". 4 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2020. 
  7. ^ "Академический словарь башкирского языка. Том 4. Publisher: Китап имени Зайнаб БиишевойISBN: ISBN 978-5-295-05608-6 (т. 4) ISBN 978-5-295-05388-7 КҮРҺӘТТЕРЕҮ, 854 sayfa" (PDF). 19 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 25 Ağustos 2020.