İdil Bulgarcası
| İdil Bulgarcası | |
|---|---|
| البلغَاڔِى | |
| Ana dili olanlar | İdil Bulgar Hanlığı |
| Bölge | Volga Bölgesi |
| Etnisite | Ön Bulgarlar |
| Dönem | 10.yy.-14.yy. |
| Dil ailesi |
Türk dilleri
|
| Yazı sistemi | Arap |
| Dil kodları | |
| ISO 639-1 | xbo |
| ISO 639-3 | xbo |
İdil Bulgarcası, Volga Bulgarcası veya İdil Bulgar Türkçesi, Türk dilinin eski dönemlerinde İdil sahasında konuşulmuş, Çuvaşçaya yakınlığı ile bilinen, Türk dilinin Oğur grubunun tarihî yazılı dillerinden biridir.[1][2][3] Tümü Moğol istilasından sonraki dönemde (1281-1361) yazılmış, Tataristan başta olmak üzere, Tataristan'da, Başkurdistan'da, Udmurtya'da ve Çuvaşistan'da Tataristan yakınlarında bulunmuş,[4][2] 13. ve 14. yüzyıldan kalma Arap harfli 88'inin tarihi belli toplam 139[4] mezar kitabesindeki sınırlı dil malzemesiyle İdil Bulgarcası bir dereceye kadar bilinmektedir.[5] Günümüzde bu dile en yakın dil Çuvaşçadır. Çuvaşlar İdil Bulgarlarının torunudur.[6][4]
14. yüzyıldan sonra Kıpçak Türkçesi bölgede İdil Bulgarcasının yerini almıştır.[7] Almuş Han ile Müslümanlığı kabul eden Bulgarlar, özellikle de Moğol istilasından ve Altınordu hakimiyetinden sonra, Tatarlardan etkilenmiş, Tatarca adlar almaya başlamıştır.[8] Nitekim kimi İdil Bulgarcasında yazılmış mezar kitabelerinde geçen adlar Bulgarca değildir. Bazı kitabelerin yarısının Şaz Türkçesinde, yani yalnızca yarısının Volga Bulgarcasında, yazıldığı görülür.[2] Müslüman Bulgarlar Tatarlaşmıştır. Günümüzde dahi müslüman Çuvaşların kendilerini Tatar olarak adlandırdığı ve Tatarca konuştuğu görülmektedir.[8]
İdil Bulgar kitabeleri üzerinde çalışmış ve bazılarını ilk kez yayımlamış Tatar araştırmacı Hakimcanov, İdil Bulgarlarının torununun Çuvaşlar olduğunu kesin bir dille reddeder. Ona göre arkeolojik ve tarihi veriler İdil Bulgarlarının mirasçısı olmadıklarını gösterir. Örneğin; İdil Bulgarları müslümandır, Çuvaşlar değildir; İdil Bulgarları gümüş yakarak ticarette ustalaşmıştır, Çuvaşlarda bu yoktur; İdil Bulgarları taş oymacılığı ile nam saldı, Çuvaşların böyle bir özelliği yoktur; İdil Bulgarlarının süslemeleri sebze ve tarladır, Çuvaşlarınki ormandır. Hakimcanov'a göre yazıtlarda kullanılan dil ölü bir dildir. Yani İdil Bulgarcası ölmüştür, Bulgarlar mezar taşlarına atalarının dilini bitimiştir.[9] Fakat yazıtlardaki sözlerin tek tip olmamasından, çeşitli sözlerin birçok varyantı olduğundan (sıklıkla čiyeti "yedi" fakat čiyeči, čeči, četi, vs. de; sıklıkla eti "idi" fakat eči de; erne, irne ve erni "hafta"[2]), diğer araştırmacılar tarafından yazıldığı dönemde yaşayan bir dil olarak kabul edilir.[4]
İdil Bulgarcasının yazılı kayıtlarının 14. yüzyıldan sonra kaybolması o dönemde gerçekleşen ve Altın Orda devletini de vuran veba salgınıyla ilişkilendirilmiştir.[10]
Söz varlığı[değiştir | kaynağı değiştir]
İdil Bulgarcası yazılı kaynakları sınırlıdır ve eldeki kaynaklara göre denilebilir ki, söz varlığı Oğurca kelimelerden oluşur fakat Şazca, Arapça ve Farsça alıntılar da içerir.[2] Kıpçak etkisi görülür.[3]
Çuvaşça gün adları İdil Bulgarcası gün adlarının mirasçısı niteliğindedir. İdil Bulgar kitabelerinde geçen gün adları[2]: İdil Bulgarcası اَرنى كوَان (erni kön), Çuvaşça эрнекун (ernekun), Türkçe Cuma; İdil Bulgarcası كجی ارن كون (kiçii erne kön) (Erdal aslında كجن (kiçin) ile yazıldığını iddia eder)[4], Çuvaşça кĕçнерникун (kíçnernikun), Türkçe Perşembe; İdil Bulgarcası خان كوان (han kön), Çuvaşça юнкун (yunkun), Türkçe Çarşamba (birebir çevirileri sırasıyla; haftagün, küçükhaftagün ve kangün şeklinde).
| Sayılar ve söz varlığı[11][2][12][13][14] | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Türkçe | İdil Bulgarcası – البلغَاڔِى | Çuvaşça – Чӑвашла[15] | Ana Türkçe | Türkçe | İdil Bulgarcası – البلغَاڔِى | Çuvaşça – Чӑвашла | Ana Türkçe |
| bir | بر (bir) | пӗр (pĕr) | *bīr | anıt | بَلُو (belüv) | палӑк (palăk) | *belig |
| iki | اَكِ (eki) | иккӗ (ikkĕ) | *ẹki | su | شِو (šïv) | шыв (šïv) | *sub |
| üç | وج (več) | виççӗ (viççĕ) | *üč | oğul | اَول (avïl) | ывӑл (ïvăl) | *ogul |
| dört | تُوات (tüvet) | тăваттă (tăvattă) | *tȫrt | kız | هِير (hīr) | хӗр (hĕr) | *kï̄ŕ |
| beş | بيال (biyel) | пиллӗк (pillĕk) | *bẹ̄ĺ(k) | gün | كُوَان (küwen/kön) | кун (kun) | *kün |
| altı | اَلطِ (altï) | улттӑ (ulttă) | *altï | hafta | ايرنى (ērne) | эрне (erne) | (Farsça آدینه (âdine)) |
| yedi | جىَاتِ (čyeti) | ҫиччӗ (śiččĕ) | *yẹti | ay | اَيخ (ayïx) | уйӑх (uyăh) | *āń(k) |
| sekiz | ڛَكِڔ (sekir) | саккӑр (sakkăr) | *sekiŕ | yıl | جال (čāl) | ҫул (śul) | *yāĺ (Türkçe yaş) |
| dokuz | طُخِڔ (tuxïr) | тӑххӑр (tăhhăr) | *tokuŕ | tarih | تَارِيخ (tārix) | истори (istori) | (Arapça تَارِيخ (tārīḵ)) |
| on | وان (van) | вуннӑ (vunnă) | *ōn | olmak | بَل (bal) | пул (pul) | *bōl- |
| yirmi | جِيِرم (čiyirim) | ҫирӗм (śirĕm) | *yẹgirmi | yapmak | طَن (tan) | ту (tu) | - |
| otuz | وطر (vutur) | вӑтӑр (văt̬ăr) | *otuŕ | gitmek | بَر (bar) | пыр (pïr) | *bar- |
| kırk | حرح (xïrïx) | хӗрӗх (hĕrĕh) | *kïrk | sevmek | سَو (sev) | сав (sav) | *seb- |
| elli | الو (ellüv), اَلُّ (ellü) | аллӑ (allă) | *ellig | ölmek | وَل (vel) | вил (vil) | *öl- |
| yüz | جُور (čǖr) | ҫӗр (śĕr) | *yǖŕ | göçmek | كُوَج (küweč/köč) | куҫ (kuś) | *köč- |
İdil Bulgar yazıtlarından birkaç yüzyıl önce Kaşgarlı Mahmut, İdil Bulgarcasıyla ilgili birtakım bilgiler vermiştir. Ancak Kaşgarlı Mahmut'un kaydettiği İdil Bulgarcası bir ses özelliği olan -d- > -z- bir r-Türkçesi değil, z-Türkçesi özelliği taşır. Bazı dil bilimciler bu dil olayının yanlış başlıkta kaydedildiğini ve aslında Kıpçak Türkçesi olduğunu söylerken, bazıları bunun Şaz Türkçesine adapte olmuş Bulgarların dili olduğunu söyler.[16]
Divan-ı Lügat-it Türk'te kaydedilen Bulgarca kelimelerin İdil sahası Türk dilleriyle karşılaştırması şu şekildedir:
| Bulgarca olarak kaydedilen kelimeler[17] | Çuvaşça[18] | Tatarca | Başkurtça | Türkçe |
|---|---|---|---|---|
| اَڤُسْ (avus) | ӑвӑс (ăvăs), ус (us) | шәм (şäm) | шәм (şäm) | mum |
| كُكْلَشْماكْ (kökleşmek) | кăкарăнма (kăkarănma) (кăклама (kăklama) var fakat "kökünden sökmek" anlamında) | ялгарга (yalarga) | тоташыу (totaşıw) | bağlanmak |
| قَنَقْ (qanaq) (Argu ve Bulgar) | хӑйма (hăyma) | каймак (qaymaq) | ҡаймаҡ (qaymaq) | kaymak (süt, vs.) |
| اَزَقْ (azaq) (Bulgar, Yemek, Suvar, Kıpçak) | ура (ura) | аяк (ayaq) | аяҡ (ayaq) | ayak |
Kıpçakça ve İdil Bulgarcası kuşkusuz ilişki içerisindedir. Bu nedenle Divan'da Bulgarca olduğu hâlde bazı sözler Kıpçakça olarak kaydedilmiştir.[16] Bu kelimelerin karşılaştırması şu şekildedir:
| Kıpçakça olarak kaydedilen Bulgarca kelimeler[16][17] | Çuvaşça | Tatarca | Başkurtça | Türkçe |
|---|---|---|---|---|
| اُكِلْ (ükil) (13-14.yy. İdil Bulgar kitabelerinde اَكِل (ekil)) | нумай (numay) | бик (bik) | бик (bik) | çok, pek (Osmanlı Türkçesi ve az sayıda Anadolu ağzında öğüş) |
| اَبا (aba) | упа (upa) | аю (ayu) | айыу (ayıw) | ayı |
| سُلاقْ (solāq) | сула (sula) | талак (talaq) | талаҡ (talaq) | dalak |
Dilbilgisi[değiştir | kaynağı değiştir]
| Hâl | İdil Bulgarcası | Örnekler |
|---|---|---|
| İyelik eki | -∅ ya da -(ı)n | اَغَان (ağā-n), يغقوُتن (yaquut-ın) |
| Belirtme hâli | -ne/na | مَسجِذڛَمنَ (mesčidsem-ne) |
| Yönelme-Bulunma hâli | -a/e ve -ne/na | اِشنَ (iš-ne), بَجنَ (bač-na), جَالَ (čāl-a) |
| Çıkma hâli | -ran, -ren; -tan, -ten | ڊنيَاڔَان (dönyā-ran) |
| Tamlanan eki | -i, -ı; -si, -sı | هِيرِ (hīr-i), اِلغِجِڛِ (ılğıčı-sı) |
| Zamanlar ve kipler | İdil Bulgarcası | Örnekler |
|---|---|---|
| Geçmiş zaman | -ti/tı, -ri/rı | وَلتِ (vel-ti) |
| Geçmiş zaman 2 | -ruvı/rüvi (<*-dugı), -tuvı/tüvi (<*-tugı) | كُوَجڔوُي (küveč/köč-rüvi), بلطُوى (bal-tuvı) |
| Sıfat-fiil | -an/en | طَنَان (tan-an), سَوَان (sev-en) |
| Zarf-fiil | -sa/se | بَرسَ (bar-sa) |
| 3. şahıs emir kipi | -tur/tür | طَنْطُرْ (tan-tur) |
Ayrıca dilbilimci Marcel Erdal, daha önce deşifre edilememiş bir kitabede geçen ...wl xlr km krsh wxr ftxn swrt wl... şeklinde harekesiz yazılmış metni, ...kem körseh waxır Fatihan suwrete... diye okuyarak, waxı- sözünü "okumak" diye çevirmiş, geniş zaman kipini -r olarak vermiştir. Ayrıca "rahmet o mümine kim bir Fatiha, üç İhlas okusa" diye yazılmış aynı döneme ait Kıpçakça metnin de var olduğunu dile getirerek iddiasını güçlendirir.[4]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Turkic languages - Literary languages | Britannica". www.britannica.com (İngilizce). 28 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2022.
- ^ a b c d e f g h i Tekin, Talât (1988). Volga Bulgar kitabeleri ve Volga Bulgarcası. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 978-9-751600-660. 2 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2022.
- ^ a b Arikan, İbrahim (1 Nisan 2014). "İdil Bulgar Kitâbelerinde geçen "baltùr" sözcüğü üzerine". Türkoloji Dergisi. 21 (1): 15-24. doi:10.1501/Trkol_0000000276. 2 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2022.
- ^ a b c d e f Erdal, Marcel (1993). Die Sprache der wolgabolgarischen Inschriften (Almanca). Wiesbaden: Harrassowitz Verlag. ss. 1-8, 25-30, 68-70, 83. 4 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2022.
- ^ Talât Tekin, Tuna Bulgarları ve Dilleri, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 1987, s. 11.
- ^ Emine Ceylan, "Çuvaşistan, Çuvaşlar ve Çuvaşça", Çağdaş Türk Dili, Ankara, Ocak 1995 (sayı 83): 16-24.
- ^ Prof. Dr. Ahmet Bican Ercilasun, Tarihten Geleceğe Türk Dili 25 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Merkezi
- ^ a b Arik, Durmuş (1 Haziran 2003). "Çuvaşlarda İslâm ve Çuvaş Etniğindeki Değişimde İslâmın Rolü". Dini Araştırmalar. 6 (16): -. ISSN 1301-966X. 2 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2022.
- ^ test56638 (26 Ekim 2020). "Фарид Хакимзянов: «Чуваши написали жалобу в Академию наук СССР, мол, татары их давят» | «ДУСЛЫК»" (Rusça). 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2022.
- ^ Schamiloglu, Uli. ""The End of Volga Bulgarian", Varia Eurasiatica. Festschrift für Professor András Róna Tas (Szeged, 1991), 157-163". 13 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2022.
- ^ HAKIMZJANOV, F. S. “NEW VOLGA BULGARIAN INSCRIPTIONS.” Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae, vol. 40, no. 1, Akadémiai Kiadó, 1986, pp. 173–77, .
- ^ A Volga Bulgarıan Inscription From 1307 A. Róna-tas
- ^ Unpublished Volga Bulgarian inscriptions A. H. Khalikov and J. G. Muhametshin
- ^ "Закиев М. З. Лингвоэтнические особенности волжских булгар — главного этнического корня татар". bulgarizdat.ru. 10 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2021.
- ^ "Numbers in Chuvash". 3 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b c Karahan, Akartürk (1 Haziran 2012). "Kâşgarlı Mahmud'un Kayıtlarında İdil Boyu Türk Lehçeleri". Türkbilig (24): 0-0. ISSN 1302-6011.
- ^ a b Atalay, Besim (1939-1941). Divanü lugat-it Türk tercümesi. Ankara: Türk Dil Kurumu.
- ^ "Электронлă сăмахсар". samah.chv.su. Erişim tarihi: 1 Şubat 2023.
Otorite kontrolü  |
|
|---|
