Ön ek

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Ön ek, öntakı ya da prefiks (Fransızca: préfixe): Kök sözcüğün başına gelen eklere denir. Türkçe sondan eklemeli bir dil olduğundan genellikle önekler ile yeni sözcük türetimi yapılmaz.

Pekiştirilmiş Sıfatların Aliteratif Önekleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkçede kullanılan Türkçe kökenli önek benzeri bir yapı, sıfatların başına gelerek pekiştirilimiş sıfatlar türetmeye yarayan eklerdir. Bunların çoğu sözcüğün ilk hecesinin P, R, M ya da S ünsüzlerinden biri ile sonlandırılması ile oluşturulur:

  • P : r, s, k, g, t, d, z - Kapkara, Sapsarı
  • M : b, y - Bembeyaz, Yemyeşil
  • S : p, m, b, f ,v - Pespembe, Basbayağı

Yabancı kökenli önekler[değiştir | kaynağı değiştir]

Gerçek önekler yalnızca yabancı kökenli sözcüklerde bulunur:

  • mert, namert (Farsça)
  • çare, biçare, (Farsça)
  • haber, bihaber (Farsça)