Türkiye'de İslam
Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Ülkelere göre İslam |
Amerika
|
Türkiye'de İslam en yaygın dindir. Türkiye'de %83,2 Müslüman yaşamaktadır.[1][daha iyi kaynak gerekli]
İslâm mezheplerinin Türkiye'deki dağılımı[değiştir | kaynağı değiştir]
Anadolu'daki mevcut resmi İslam mezheplerine bağlı olan halkın kendine özgü geliştirdiği İslam inancında, Ahmed Yesevî (Yesevîlik), Rumi (Mevlevilik), Hacı Bektaş-ı Veli (Bektaşîlik), ve Hacı Bayram-ı Veli (Bayramilik) gibi tarîkat önderlerinin öğretilerinin izlerine yoğun olarak rastlanmaktadır.[kaynak belirtilmeli]
İslam mezhepleri | Müsadere önlemleri[2] |
Resmî anayasal tanınma veye uluslararası antlaşmalar | İbadet yerlerine yapılan hükûmet yardımı |
---|---|---|---|
Sünni İslâm - Hanefi Maturidilik Sünni İslâm - Şafi'i Eş'arilik |
Hayır | Evet Diyanet yoluyla (anayasanın 136. maddesi gereği) [3] | Evet Diyanet yoluyla [4] |
Kızılbaş Alevîler - Alevî inancı[5] | Evet[6] | Hayır.[7] Onbeşinci yüzyıl başlarında,[8] Osmanlı İmparatorluğu'nda Alevilere yapılan haksızlıklar nedeniyle Alevîler kafasına Kızılbaşlık giyen Şah İsmail'i desteklediler. Günümüzde Kızılbaş ibâdet yerleri olan Cemevi resmî ibâdethane olarak tanınmamaktadır. | Hayır [4] |
Kızılbaş Bektâşîler - Hurûfî-Bektâşî inancı[5] | Hayır.[7] 1826 yılında Yeniçeri Ocağı'nın lağvedilmesiyle Bektaşi tekkeleri kapatıldı.[6][9] | ||
İmâmiye-i İsnâ‘aşer’îyye - Câferî Onikicilik | Hayır [7] | Hayır [4] | |
Ghulat-i Şia - Nusayrî inancı[5] | Hayır [7] | Hayır [4] | |
Ghair Mukallid ve Kur'ancılık | - | - | - |
Sünnilik[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkiye'nin %96.1 ve %99.8 arasındaki Müslüman nüfusundan %80'i Sünni olarak bilinmektedir.[kaynak belirtilmeli] Türkiye'deki Türk Sünnilerin çoğunluğu Hanefi Mezhebi'nden olurken, Kürtler'in ise Şafii Mezhebinden oldukları belirtilmektedir.
Diğer İslam inançları[değiştir | kaynağı değiştir]
Müslüman nüfusunun kalan %20′si Alevi ve Şii olarak tanımlanır. Alevilik Türk tarihinde önemli bir rol oynamıştır ve İslam dininin önemli bir mezhebidir.
Aleviler çoğunlukla Tunceli, Malatya, Sivas, Çorum, Maraş, İstanbul ve Türkiye′nin diğer büyük şehirlerinde bulunurlar. Nüfusun %4'ü (yaklaşık 3 milyon) Caferi'dir.[10]
Diyanet İşleri Başkanlığı[değiştir | kaynağı değiştir]
Diyanet İşleri Başkanlığı, 3 Mart 1924 tarihinde Mustafa Kemal Atatürk'ün emriyle 429 Sayılı Kanunla Türkiye Başbakanlığı'na bağlı bir teşkilat olarak kurulmuştur. Diyanet İşleri Başkanlığı, İslam dininin inançları, ibadet ve ahlâk esasları ile ilgili işleri yürütmek, din konusunda toplumu aydınlatmak ve ibadet yerlerini yönetmekle görevlidir.
Osmanlı dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkiye Cumhuriyeti kurulmadan önce, Osmanlı döneminde (1299-1922) İslam, devlet dini olarak tanımlanmaktaydı. (Bu durum cumhuriyette 1928 yılına dek sürdü.[11])
Türkiye'de camiler[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkiye Cumhuriyeti Diyanet İşleri Başkanlığı'nın 2016 yılı istatistik verilerine göre Türkiye'de 84.624 adet cami bulunmaktadır. Yalnız İstanbul'da 3190 cami ve 119 türbe bulunmaktadır.[12]
Türkiye'nin en meşhur camilerinden biri Sultan Ahmet Camii'dir.
Kutsal günler[değiştir | kaynağı değiştir]
- Ramazan
- Ramazan Bayramı
- Kurban Bayramı
- Kadir Gecesi
- Mevlid-i Şerif
- Regaip Kandili
- Miraç Kandili
- Berat Kandili
- 14 Masum-u Pak
- Aşure Günü
- Muharrem Orucu/Matem Orucu
Ezan[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkiye'de düzenli vakitlerle günde 5 kere ezan ile insanlar namaza çağrılmaktadır. Ezan müezzin tarafından okunmaktadır.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Türkiye'deki dinler". 27 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Le gouvernement turc va restituer des biens saisis à des minorités religieuses". 29 Ağustos 2011. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2017.
- ^ http://www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa_2011.pdf
- ^ a b c d "Archived copy" (PDF). 2 Ekim 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2013.
- ^ a b c Amman Bildirgesi ile tanınan Fıkhi mezhepler arasında yer almamaktadır.
- ^ a b The World of the Alevis: Issues of Culture and Identity, Gloria L. Clarke.
- ^ a b c d "Les minorités non musulmanes en Turquie : «certains rapports d'ONG parlent d'une logique d'attrition», observe Jean-Paul Burdy". 28 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2017.
- ^ Bacqué-Grammont, Jean-Louis. "Notes et documents sur les Ottomans, les Safavides et la Géorgie, 1516-1521". 20 (2). ss. 239–272. doi:10.3406/cmr.1979.1359. Erişim tarihi: 23 Şubat 2017.
- ^ "Blog Hautetfort : Erreur 404". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2017.
- ^ Rapport Minority Rights Group Bir eşitlik arayışı: Türkiye’de azınlıklar Uluslararası Azınlık Hakları Grubu 2007 Dilek Kurban
- ^ beykent.edu.tr, TC Anayasaları, 1921, 1924, 1961 ve 1982 Anayasalarını karşılaştırılması 24 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Erişim tarihi: 03.10.2018
- ^ http://www.aksam.com.tr/yasam/turkiyede-kac-tane-cami-var/haber-276726