Neogotik mimari
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Neogotik mimari, Gotik uyanış mimarisi, Gotik uyanışı mimarisi, 19. yüzyılda gelişen bir sanat ve mimarî tarzıdır. Mimarî alanda başlayan üslup, daha sonra edebiyat ve diğer alanlara da yansıdı. Orta Çağ'ın Gotik mimarisini idealleştiren bu tarz, 1830-1900 yılları arasında altın çağını yaşadı. Mimarî dışında edebiyatta da etkisini gösterdi.
Mimaride Neogotizm[değiştir | kaynağı değiştir]
Viyana'daki Votiv Kilisesi, Heinrich Ferstel, 1856–1879
Boms Pfarr Kilisesi
Londra Westminster Sarayı, Charles Barry, 1840'tan sonra
Viyana Belediye binası, Friedrich von Schmidt, 1872-1883
Münih yeni Belediye binası, Georg von Hauberrisser, 1867-1909
Braunfels Şatosu, Oppler
Yeni Zelanda'da Larnach Şatosu, Robert Lawson
Sanat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
Mimarlık ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
Bu sitenin wikipedia.org ile bir ilişkisi bulunmamaktadır. İçerikler Wikipedia'nın halka açık içeriklerinden oluşmaktadır.