Astatin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Astatin (At)

H Periyodik tablo He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba   Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra   Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og  
  La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
  Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr  


Temel özellikleri
Atom numarası 85
Element serisi Metaloidler
Grup, periyot, blok 17, 6, p
Görünüş Bilinmiyor
Atom ağırlığı 210 g/mol
Elektron dizilimi [Xe] 4f14 5d10 6s2 6p5
Enerji seviyesi başına
Elektronlar
2, 8, 18, 32, 18, 7
CAS kayıt numarası 7440-68-8
Fiziksel Özellikleri
Maddenin hâli katı
Yoğunluk (At2) 6.2–6.5[1] g/cm³
Sıvı hâldeki yoğunluğu g/cm³
Ergime noktası 575 °K
302 °C
Kaynama noktası 610 °K
337 °C
Ergime ısısı kJ/mol
Buharlaşma ısısı (At2) 54.39 kJ/mol
Atom özellikleri
Kristal yapısı
Yükseltgenme seviyeleri −1, +1, +3, +5, +7
Elektronegatifliği 2,2 Pauling ölçeği
İyonlaşma enerjisi 887.7±38.59 kJ/mol
Atom yarıçapı pm
Atom yarıçapı (hes.) pm
Kovalent yarıçapı 150 pm
Van der Waals yarıçapı 202 pm
Diğer özellikleri
Elektrik direnci nΩ·m (20°C'de)
Isıl iletkenlik 1.7 W/(m·K)
Isıl genleşme µm/(m·K) (25°C'de)
Ses hızı m/s ('de)
Mohs sertliği
Vickers sertliği MPa
Brinell sertliği MPa

Astatin (simgesi At),atom numarası 85, periyodik tablonun 7 A grubundan radyoaktif element. Bizmutun gama ışını bombardımanına tutulması ile oluşur. Dünya'da doğal olarak en az bulunan elementtir.

Kütle numarası 201-219 arasında 19 izotopu saptandı. Astatinin en uzun ömürlü izotopu AS210'un yarıömrü 8,3 saattir. Halen kullanım alanı yoktur, fakat nükleer tıpta kullanılması düşünülmektedir. 7A grubunda olan element, halojen olup bir ametaldir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Bonchev, Danail; Kamenska, Verginia (1981). "Predicting the properties of the 113–120 transactinide elements". The Journal of Physical Chemistry. ACS Publications. 85 (9), s. 1177–86. doi:10.1021/j150609a021. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2013.