Ön ek
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Ön ek, öntakı ya da prefiks (Fransızca: préfixe): Kök sözcüğün başına gelen eklere denir. Türkçe sondan eklemeli bir dil olduğundan genellikle önekler ile yeni sözcük türetimi yapılmaz.
Pekiştirilmiş Sıfatların Aliteratif Önekleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkçede kullanılan Türkçe kökenli önek benzeri bir yapı, sıfatların başına gelerek pekiştirilimiş sıfatlar türetmeye yarayan eklerdir. Bunların çoğu sözcüğün ilk hecesinin P, R, M ya da S ünsüzlerinden biri ile sonlandırılması ile oluşturulur:
- P : r, s, k, g, t, d, z - Kapkara, Sapsarı
- M : b, y - Bembeyaz, Yemyeşil
- S : p, m, b, f ,v - Pespembe, Basbayağı
Yabancı kökenli önekler[değiştir | kaynağı değiştir]
Gerçek önekler yalnızca yabancı kökenli sözcüklerde bulunur:
- mert, namert (Farsça)
- çare, biçare, (Farsça)
- haber, bihaber (Farsça)
Bu sitenin wikipedia.org ile bir ilişkisi bulunmamaktadır. İçerikler Wikipedia'nın halka açık içeriklerinden oluşmaktadır.